Συγκλονίζει η σύντροφος του Αίαντα Μανθόπουλου μετά τον θάνατο του. «Δεν υπάρχει λεπτό της ημέρας που να μην μού λείπει…»
«Κάθε λεπτό μού λείπει. Δεν υπάρχει ώρα της ημέρας που να μην μού λείπει, δεν υπάρχει λεπτό της ημέρας που να μην μού λείπει. Η μόνη μου παρηγοριά είναι κάθε μέρα όταν έρχομαι να τον δω στο νεκροταφείο», ανέφερε αρχικά η Ελισάβετ Σταμοπούλου μιλώντας στην εκπομπή «Το Πρωινό».
«Πάντα είχα μια καλή διάθεση απέναντι στα παιδιά του, αλλά οι συνθήκες πια δεν το επιτρέπουν, οπότε καλύτερα να μην ανακατεύομαι σε αυτά. Οι νόμιμοι κληρονόμοι του μέχρι στιγμής, εφόσον δεν έχει βρεθεί κάποια διαθήκη ή κάτι άλλο, είναι η μητέρα του, τα τρία του παιδιά και η εν διαστάσει σύζυγός του, αυτοί θα πάρουν και τα νόμιμα δικαιώματα», εξήγησε η ίδια απαντώντας σε σχετική ερώτηση.
«(σ.σ. Το 24ωρό μου) περνάει πάρα πολύ δύσκολα, είναι αυτό που σας λέω, ότι ακόμα δεν μπορώ να διαχειριστώ τον χαμό του. Θα ήθελα να τον είχα δίπλα μου και εμένα δεν με ενδιαφέρουν ούτε περιουσίες, ούτε τίποτε άλλο. Με ενδιαφέρει μόνο ο άνθρωπός μου, αυτός που μου λείπει. Η έλλειψή του είναι τόσο έντονη, αλλά και η παρουσία του, τουλάχιστον για εμένα, είναι επίσης έντονη», συνέχισε η Ελισάβετ Σταμοπούλου.
«Μια και μοναδική φορά τον είδα (σ.σ. στον ύπνο μου) πριν πεθάνει. Περπατούσαμε σε έναν κήπο. Έμοιαζε να μην είναι ο Αίας, να είναι κάποιος άλλος, όμως μου κράταγε συνέχεια το χέρι και κάποια στιγμή κατεβήκαμε μια σκάλα, έτσι όπως ήταν στο σπήλαιο της Παιανίας, για να βγάλουμε κάποια εισιτήρια, και εκεί ξαφνικά είδα τον Αία με τη μορφή του, να συνεχίζει να με κρατάει, δεν μου άφησε καθόλου το χέρι και με ένα τραύμα στο κεφάλι του, όπως ήταν μετά την εγχείρηση για το εγκεφαλικό. Αυτή ήταν η μοναδική φορά που τον είδα», περιέγραψε, προσθέτοντας ότι: «Έχω κρατήσει τον υπέροχο χαρακτήρα του, την πλούσια ψυχή του, και αυτό που μου έλεγε, αλλά δεν το κράτησε μου φαίνεται, ότι “Εγώ Ελισάβετ δεν θα σε αφήσω μόνη σου. Εγώ θα είμαι δίπλα σου”. “Ντουπ”, μου έκανε, και πάταγε το πόδι του κάτω. Μάλλον δεν μπόρεσε να το κρατήσει. Θα ήταν τόσο όμορφο να ήμασταν μαζί και να “φεύγαμε” μαζί».
«Πηγαίνω κάθε μέρα στο νεκροταφείο, ανακουφίζομαι να είμαι κοντά του και να μιλάμε. Πίνουμε καφέ και περνάμε λίγη ώρα μαζί, όπως κάναμε και όταν ήμασταν μαζί, είτε έπαιρνε ο ένας τον άλλον τηλέφωνο και βάζαμε το καφεδάκι μας και μιλάγαμε, είτε ήμασταν μαζί και τον πίναμε. Ο δικός μου ο Αίας ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος, μοναδικός, πανέξυπνος, με χιούμορ. Πέρασε πολλά και δύσκολα πράγματα. Θα ήθελα να μπορούσα να του είχα δώσει, μερικά χρόνια ακόμα όμορφα, δεν ήταν δυνατόν», ανέφερε η Ελισάβετ Σταμοπούλου, εμφανώς συγκινημένη, ενώ ξεκαθάρισε ότι «Εγώ δεν έχω καμία απολύτως εξασφάλιση, ούτε περιμένω κάτι οικονομικό. Η οικογένειά του έχει να διαχειριστεί την περιουσία του, η οποία είναι αξιόλογη υποθέτω».